Beschuit met blauwe muisjes!

Mamahond met haar 6 pups!

Een paar jaar geleden stonden wij op een camping waar veel honden waren. Onze buren hadden toen een Sheltie en dat was echt een geweldige hond. Toen is er een zaadje gepland wat langzaam is gaan groeien.Het afgelopen jaar hadden we het er steeds vaker over. Maar ja ... we hadden natuurlijk nog een kat met de nodige problemen. Die wilden we niet aan een pup blootstellen. Het idee "hond" werd dus op de lange baan geschoven. Op 26 april van dit jaar hebben we helaas Nickie moeten laten inslapen. Een gemis wat ik nog steeds voel. Nickie was altijd om mij heen, was meer hond dan kat.

Een paar maanden na het overlijden van Nickie begon het idee "hond" toch weer naar boven te komen. Juist omdat ik die aanwezigheid van een huisdier zo ontzettend mis. Dus wat ga je dan doen? Googelen op verschillende rassen. De hond moest natuurlijk wel in onze auto passen (Sheltie viel daarmee af, want die was net weer te groot) met de meiden er bij, dus hij moest niet te groot zijn. Ook moest hij wel enigszins actief zijn en goed met kinderen overweg kunnen.

We kwamen toen uit bij het Schipperke en de Cairn Terrier. Het Schipperke is een kleine herdershond. Vanwege zijn zwarte kleur had hij in eerste instantie mijn voorkeur (Nickie was immers ook helemaal zwart). Maar ja ... wij hadden nog nooit een hond gehad en dan met een herdershond, hoe klein dan ook, beginnen leek me toch niet zo heel geschikt. Dus het werd toch de Cairn Terrier waar we voor zouden gaan.

In september ben ik via de Nederlandse Cairn Terrier Club websites van fokkers gaan bezoeken. Daarbij zag ik dat sommige fokkers de hond drachtig was. Met 1 van die fokkers heb ik toen contact opgenomen.

Ondertussen waren wij al de 4e op de wachtlijst. Op 7 oktober zijn we langs geweest bij de fokker en hebben we de moederhond en de omahond (nou ja ... ze was ook nog maar 5, maar de moeder van de moederhond) leren kennen. En oh ... wat een geweldige beesten! Nog enthousiaster kwamen we daar vandaan. De fokker zei nog wel dat de hond zo dik aan het worden was, dus ik zei al "misschien zitten er wel 6 pups in ;)".

Het wachten was op 27 oktober, dan was de hond uitgerekend.

Echter kregen we gisteren al bericht! Op de verjaardag van onze Hannah is de hond bevallen van wel 6 pups!! 3 teefjes en 3 reutjes! Wij hadden als eerste keus een reu op gegeven (waarom? Een reu van dit ras is wat aanhankelijker dan een teef en een loopse teef zag ik ook niet zitten) en de 3 mensen voor ons een teef. Een naam hadden we ook al maanden. Sep voor een jongentje en als het dan toch een meisje zou worden, Sandy. De toekomstige hond werd de laatste weken dan ook Sepandy genoemd :). Maar nu weten we dat het een Sep is! Zijn officiele naam hebben we al in overleg met de fokker doorgesproken.

Nu is het wachten totdat we over een week of 3, 4 op bezoek kunnen gaan en dan als het goed is komt Sep rond de kerst bij ons wonen!