Trots!

Wat kun je als ouder toch ongelovelijk trots zijn op je kind(eren)!

Deze week weer wat van mogen proeven.

Bij Juliet is in maart ernstige dyslexie vastgesteld. Ze zat op dat moment al in groep 5 en las nog op nivo E3 (eind groep 3). Begin juni is ze begonnen met behandeling bij het RID in Almere.

Altijd gaat ze er met plezier naar toe. Ze krijgt dan ook nog voor 5x in de week huiswerk. Soms moeten we haar er even toe zetten, maar ze maakt het altijd met veel plezier.
Op school is ze gewoon met een goed rapport (het lezen buiten beschouwing gelaten) over gegaan naar groep 6.
Ze is in de zomervakantie niet achteruit gegaan qua leesnivo (t.o.v. 25% van de klas die wel achteruit is gegaan). Ze begrijpt gelukkig heel goed wat ze leest, ook al haalt ze het tempo bij lange na niet.

Maandag had ze een dictee op school en daar had ze maar 1 fout in.Het was een voor haar heel moeilijk dictee met veel woorden waar je een i schrijft en een ie zegt. Zij is juist bezig met de klanken benoemen dus de letters puur zoals ze zijn (een i is dan ook een i en geen ie). Zo knap dat ze het dictee dan toch zo goed heeft gemaakt!

En vandaag bij het RID is ze weer een module verder. Nu naar module 5 en gaan er wat regels komen.Ik ben benieuwd hoe ze dit weer gaat oppakken.

Juliet bij de buurtbbq 22 september 2012

Het is een kanjer zo hard als ze werkt en ik kan als moeder niet anders dan alleen maar ontzettend trots zijn op dit moppie!