Die mexicaan is niet weg te slaan ...

Juliet is sinds woensdag koortsvrij. Ze is nog wel aan het hoesten, dus we hebben haar de rest van de week thuis gehouden.
Woensdagmiddag begon ik met koorts ... 's nachts was een verschrikking. Ik had voor het slapen paracetamol ingenomen, maar toen die was uitgewerkt om 2 uur, heb ik daarna van elk uur ongeveer 10 minuten geslapen.
Om 3 uur begin ik wat teklappertanden, dus ik dook wat verder onder de dekens. Maar ja ... ik moest ook naar het toilet ... Ik kon m'n kaken niet meer stil houden ... Ze gingen zo tekeer dat Marco er ook wakker van werd. Ik heb toen m'n trainingsbroek en fleecevest aangedaan en ben daar weer mee onder de dekens gekropen ...
Donderdag heb ik elke 4 uur 2 paracetamolletje genomen om de dag door te komen. Ik was blij dat Marco thuis was, want ik kon niets ... Ik heb steeds zo'n 3 kwartier liggen slapen, half uurtje op.
Vannacht maar een lading paracetamol mee naar boven genomen, want ik wilde niet nog zo'n nacht!
En vanochtend was ik koorts vrij! Pfieuw. Maar ik heb nog een hoofd vol snot en voel me nog hondsberoerd ... Maar zolang ik maar koortsvrij blijf, vind ik het best!

Alleen ... nu heeft onze jongste, Hannah, het ook te pakken ... Die kwam vanacht bij ons liggen en die had koorts ... Vanochtend ook ... Ze klaagde ook over hoofdpijn, dus ik heb haar paracetamol gegeven. Vervelende daarvan alleen is dat ze zich dan weer heel goed voelt en niet wilt rusten ... Nou ja, als ze maar een beetje bank wilt hangen is dat ook goed.
Ik hoop dat het bij haar minder lang duurt dan bij Juliet, dat ze zondag wel mee kan naar het Sinterklaasfeest van Marco's werk ...
We shall see!